ادامه....
خب این هم برای نوید جان
شما در نت ورک سرمایه های بسیاری میگذارید ۱-پول: این زیاد مهم نیست سرمایه اولیه نت در مقابل پولها وسودهایی که به علت سنتی فکر کردن نصیب نشدید وحتی سرمایه که در عمرتان خرج میکنید در مقابل ریسک مطمئن تغییر اینده هیچ چیز نیست ۲- وقت: با یک بر نامه ریزی دقیق میفهمید تا حال چه قدر وقت مفید را از دست دادید در یک نت درست ان را هم می یابید ( اگه باز گیر هستید کتاب شازده کوچولو را بخونید)
و ۳- اعتبار : این چیزی است که شما در نت می گذارید اعتبار بین دوستان وآشنایان پس قبل هر کاری دقیق فکر کنید و این عامل را ساده نگیرید نتی کار کنید که به باز ده و اصولی بودن آن مطمئنید حال که با اطمینان سیستم را انتخاب کردید ایمان خود را نسبت به کار تقویت کنید نوید جان به این فکر کن اگر دوست شما به خاطر موج سوم و تمایل افراد رفت و به یکی از همین سیستمها کلاهبر دار عضو شد تو در قبال اشتباه دوستت از آشنا نشدن با یک نت سالم که باعث شدی به خاطر بی توجهی تو وی پول وقت واعتبار خود را از دست دهد مسئول هستی و اینو بدون اکثر آدمها شکست خورده بدبین هستند اگر فلانی وارد شد و... ایا یک لحظه فکر کردی اگر او یکی از فاتحان سیستم شد چی؟ او از بدست اوردن یک زندگی راحت و مطمئن خود را مدیون چه کسی میداند؟
قبلش بگم من اصلا سیاسی نیستم یا اگه به زمانی هم بودمو بلاگ سیاسی داشتم الان نیستم اینم یکی از دوستان میل کرده بود زدم
الان حدود 1 سال است که خیلی خسته ام و این هفته آخر هم که دیگه دارم از پا می افتم. چرا ؟ همیشه فکر می کردم کمی تنبل ام اما حالا دقیقا حساب کرده ام و متوجه شده ام که خیلی کار می کنم. ببینید ما توی ایران 72 میلیون جمعیت داریم که 13 میلیون اونها بازنشسته هستند. پس می مونه 59 میلیون نفر. از این تعداد، 24 میلیون دانش آموز و دانشجو هستند یعنی برای انجام کارها فقط 35 میلیون نفر باقی می مونند. توی کشور 10 میلیون نفر هم توی ادارات دولتی شاغل هستند که خب عملا کاری انجام نمی دن. پس برای پیش بردن کارها تنها 25 میلیون نفر باقی می مونند. از این 25 میلیون نفر هم تقریبا 4 میلیون نفر آخوند و ملا و سانسورچی اینترنت و نماینده مجلس هستند پس فقط 21 میلیون باقی می مونن و اگر بدونیم که تقریبا 17 میلیون آدم جویای کار داریم، معنیش این خواهد بود که کل کارهای مملکت رو 4 میلیون نفر دارن انجام می دن. اما حدود 2 میلیون نفر هم نیروهای مسلح داریم و این یعنی فقط 2 میلیون نفر نیروی کار باقی می مونن. از بین این دو میلیون نفر، 646.900 عضو پلیس و وزارت اطلاعات هستند پس کلا می مونیم 1.353.100. حالا این وسط 649.876 نفر بیمار داریم که قدرت کار ندارند و بار کارهای کشور افتاده روی دوش 806.200 نفر از جمعیت. فراموش کردم بگم که ما حدود 806.186 نفر هم ممنوع القلم، ممنوع التصویر، ممنوع الصدا و دیگر انواع زندانی داریم پس کل کارهای کشور افتاده روی دوش 14 نفر! از این چهار ده نفر 12 تاشون عضو شورای نگهبان هستند و پس متوجه می شیم که کل کارهای کشور افتاده روی دوش دو نفر: من و تو ! و تو هم که داری اینو می خونی