زندگی

شخصی و اجتماعی وتحولات فکر

زندگی

شخصی و اجتماعی وتحولات فکر

وداع( شعر فروغ)

 رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت 
 راهی بجز گریز برایم نمانده بود 
 این عشق آتشین پر از درد بی امید 
 در وادی گناه و جنونم کشانده بود 
                                                  رفتم که داغ بوسه پر حسرت ترا 
                                                  با اشکهای دیده ز لب شستشو دهم 
                                                  رفتم که نا تمام بمانم در این سرود 
                                                  رفتم که با نگفته بخود آبرو دهم 
                                                                                                 رفتم ‚ مگو ‚ مگو که چرا رفت ‚ ننگ بود 
                                                                                                 عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما 
                                                                                                 از پرده خموشی و ظلمت چو نور صبح 
                                                                                                 بیرون فتاده بود یکباره راز ما
           رفتم که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم 
           در لابلای دامن شبرنگ زندگی 
           رفتم که در سیاهی یک گور بی نشان 
           فارغ شوم کشمکش و جنگ زندگی                          من از دو چشم روشن و گریان گریختم 
                                                                                         از خنده های وحشی طوفان گریختم 
                                                                                         از بستر وصال به آغوش سر هجر 
                                                                                         آزرده از ملامت وجدان گریختم

                                     ای سینه در حرارت سوزان خود بسوز 
                                     دیگر سراغ شعله آتش زمن مگیر 
                                     می خواستم که شعله شوم سرکشی کنم 
                                     مرغی شدم به کنج قفس بسته و اسیر

 
       روحی مشوشم که شبی بی خبر ز خویش                        در دامن سکوت بتلخی گریستم

نظرات 8 + ارسال نظر
بارون شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 11:39 ب.ظ http://delvapasiii.blogsky.com

سلام
مرسی که سر زدی..
این شعر رو خیلی دوست دارم.. قشنگه..

هستی یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 12:32 ق.ظ http://the-sea-in-me.blogsky.com

سلام
خواستی در مورد مطلبم باهم صحبت کنیم
من حاضرم هر وقت خواستی خبرم کن
یا حق

بی نام یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 12:46 ب.ظ http://binam00.blogsky.com

سلام. این یک پیش بینی بود که مطمئنم در جامعه سیاسی حیوانی ما پیش خواهد آمد.
موفق باشی.

هستی یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 01:29 ب.ظ http://the-sea-in-me.blogsky.com

سلام
من id خودمو واست گذاشتم
هر وقت خواستی بهم خبر بده
فک کنم واسه خودم هم بهتر باشه........
یا حق

پریسا یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 06:17 ب.ظ

خیلی سخته غرورت رو واسه یه نفربشکنی بعد بفهمی دوستت نداره خیلی سخته دوسش داشته باشی اما نتونی باهاش بمونی خیلی سخته گریه کنی ولی بهونه نداشته باشی خیلی سخته صمیمی ترین دوستت بهت خیانت کنه خیلی سخته کسی که تمومه زندگیت روبه پاش ریختی با بی رحمی توچشات نگاه کنه بگه !!دوستت ندارم!! خیلی سخته




وقتی همه درها را به رویت بسته دیدی وقتی هیچ کس نتوانستی تکیه کنی وقتی خسته و نا امید شدی مطمئن باش که او دارد تو را نگاه می کند و دوستت دارد که صدایش کنی از او بخوای که کمکت کندخجالت نکش !اگر چه زلالی نیستی اگر چه بارها از فرمان او سر پیچی کرده ای اما او مهربانترین مهربانان است کریم و رحیم است از تو کینه ای به دل ندارد به خودش سو گند اگر لب بگشایی صدایش کنی جوابت را میدهد.

او منتظرت است. چرا صدایش نمی کنی؟

ساناز یکشنبه 6 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 06:58 ب.ظ

هر گاه فکر کردی گناه کسی آنقدر بزرگ است که نمی توانی او را ببخشی . بدانکه آن از کوچکی روح توست نه از بزرگی گناه او .........

یه رفیق دوشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 10:32 ق.ظ http://www.osyanemotlagh.blogfa.com

چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد

چه نکوتر آنکه مرغی ز قفس ریده باشد

هستی دوشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 02:15 ب.ظ http://the-sea-in-me.blogsky.com

سلام
من هر شب ۱۰ به بعد میام
موفق باشی
یا حق

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد